İdare ise, organik anlamda devlet yapılanması içerisinde belli görevleri yerine getirmek için oluşturulan aygıt ve bu aygıtta istihdam edilenler olarak tanımlanır. Fonksiyonel anlamda ise idare ile kastedilen kamu hizmetlerini hayata yansıtmak için sahip olunması gereken nitelikler ve bu aygıtın çalışma sistematiğidir. İdareler; anayasa, kanunlar ve diğer alt mevzuatlardan almış olduğu görev, yetki ve sorumluluklar çerçevesinde idari işlem ve eylemler ortaya koymaktadır. İdarenin kamu gücünü kullanarak, tek yanlı, idare hukuku alanında sonuç doğuran işlemlerine idari işlem adı verilmektedir. İdarenin kendiliğinden ortaya koyduğu sonuç doğuran eylemlerine de idari eylem adı verilmektedir. İşte, idarelerin kuruluşunu, işleyişini, işlem ve eylemlerini, bu işlem ve eylemlere karşı gidilebilecek yargı kolunu konu edinen hukuk dalına idare hukuku adı verilmektedir.

İdare hukuku, 19. yüzyılda ortaya çıkması bakımından kaynağını Roma‘dan alan birçok hukuk dalına nazaran daha genç bir hukuk dalıdır. Gelişimini, değişen devlet modeli anlayışına bağlı olarak hızla sürdürmektedir. İdari rejim olarak adlandırılan ve Türkiye’de uygulanan idare hukuku, genç bir hukuk dalıdır ve tedvin (derleme) edilmemiştir. 1789 Devrimi’nden sonra Fransa‘da ortaya çıkmıştır. İçtihatlara dayanmaktadır. İdare hukukunda, kamu yararı düşüncesi hâkimdir ve idare hukukunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıklar, idari yargıda çözümlenir.